Logos Multilingual Portal

Select Language



Tiziano Terzani (1971)

Nato a Firenze nel 1938 e dal 1971 è corrispondente dall'Asia per il settimanale tedesco Der Spiegel. E' vissuto a Singapore, Hong Kong, Pechino, Tokyo e Bangkok. E' inoltre collaboratore del Corriere della Sera. Nel 1994 si è stabilito in India con la moglie Angela Staude, scrittrice, e i due figli. Profondo conoscitore del continente asiatico, Terzani è uno dei giornalisti italiani che gode di maggior prestigio a livello internazionale. Ha pubblicato Pelle di Leopardo (1973) dedicato alla guerra in Vietnam. Nel 1975 è uno dei pochi giornalisti che resta a Saigon e assiste alla presa di potere da parte dei comunisti. Da questa esperienza nasce Giai Phong! La liberazione di Saigon (1976). Il libro viene tradotto in varie lingue e selezionato in America come "Book of the Month". Fra i primi corrispondenti a tornare a Phnom Penh dopo l'intervento vietnamita in Cambogia, racconta il suo viaggio in Holocaust in Kambodscha (1981). Il lungo soggiorno in Cina, conclusosi con l'arresto per "attività controrivoluzionarie" e con l'esplusione, dà origine a La porta proibita (prima ediz. 1985), pubblicato contemporaneamente in Italia, negli Stati Uniti, e in Gran Bretagna. Buonanotte, Signor Lenin (prima ediz. 1992), uscito anche in Germania e Gran Bretagna, è un' importantissima testimonianza in presa diretta del crollo dell'impero sovietico. Il libro è stato selezionato per il Thomas Cook Award, il premio inglese per la letteratura di viaggio. Il capolavoro Un undovino mi disse (prima ediz. 1995) è la cronaca di un anno vissuto come corrispondente dall'Asia senza mai prendere aerei: il libro ha ottenuto un notevole successo di critica e di pubblico, al pari di In Asia (1998) che descrive le multiformi realtà storiche, culturali ed economiche di quel continente. A Tiziano Terzani è stato conferito nel 1997 il prestigioso "Premio Luigi Barzini all'inviato speciale"


pè malheu, âo dzo de vouâi, su lo thèâtro dâo mondo, no, lè dzein du cutseint, no sein solet et dâo mîmo coup acteu et spectateu, et l\'è dinse que, à travè noûtra tèlèvijon et noûtrè papâi, no z\'oûyein rein que noûtrè réson et no n\'acheintein que noûtron dèlâo
aclamablemén, güe, en o eszenario d\'o mundo, os ozidentals semos os unicos protagonistas y os unicos espeutadors y, meyán as nuastras telebisións y os nuastros diyarios, nomás ascuitamos as nuastras ragóns y no sentimos más dolor que o nuastro
ar lwyfan y byd heddiw, gwaetha\'r modd, ni, bobl y Gorllewin, yw\'r unig actorion a\'r unig wylwyr, ac felly, drwy ein teledu a thrwy ein gwasg, ar ein rhesymau ni ein hunain yn unig y gwrandawn ac â\'n gofidiau ni ein hunain yn unig y cydymdeimlwn
bedaŭrinde, hodiaŭ, sur la scenejo de la mondo, ni okcidentuloj estas ambaŭ la nuraj ĉefroluloj kaj la nuraj spektatoroj, kaj tiel, pere de niaj televidiloj kaj ĵurnaloj, ni aŭskultas nur niajn argumentojn kaj sentas nur nian doloron
desgraciadamente, guei, nel escenariu del mundu, los ocidentales tamos axuntaos siendu l\'únicu protagonista y los únicos espeutadores, y d\'esi xeitu, al traviés las nuesas televisiones y xornales, nun sintimos más que las nuesas razones nin provamos más que\'l nuesu dolor
desgrasiadamente, oy,enel teatro del mundo, los oksidentales semos los unikos protagonistos i los unikos espektadores i, a traves de muestras televiziones i muestros jurnales,solo sintimos muestras razones i no konsintimos mas dolor ke la muestra
di pentas dunia hari ini, kami orang barat, sayangnya, adalah satu-satunya pelakon dan satu-satunya penonton, lantas, melalui televisyen dan akhbar kami, kami hanya mendengar alasan kami dan merasakan kesedihan kami sahaja
din păcate, astăzi pe scena lumii, noi occidentalii împreună suntem sigurii protagonişti şi singurii spectatori, iar în acest fel, prin televizoarele şi ziarele noastre - nu ascultăm decât părerile noastre, nu simţim decât durerea noastră
disgrazziatamente ogge, ncopp\'ô parcusceneco r\'\'o munno, nuie uccidentale simmo tutte quante \'e sule prutaguniste e ll\'uneche spettature; accussì r\'ê televisione e dd\'ê giurnale nuoste sentimmo sulamente \'e raggione noste e \'o relore nuosto
el despiàs, ma al dè de encò noter de l\'ocidente en sè i sulche i fa i protagonisti e i sul che i se sculta, isé - co le nostre televisiù e co i nosgg telegiurnaj, en sculta sul che gom de dis e sento sol al noster dulur
hodie scilicet in scaena mundi nos, qui ad regionem occidentis colimus, personae et spectatores uni sumus; itaque, televisionibus ephemeridibusque, unas rationes nostras audimus, unos dolores nostros animadvertimus
in onze huidige wereld zijn wij, westerlingen, helaas de enige spelers en de enige kijkers. Via onze televisie en onze pers luisteren wij alleen naar onze redenen en voelen wij alleen ons verdriet
in onze huidige wereld zijn wij, westerlingen, helaas de enige spelers en de enige toeschouwers. Via onze televisie en onze pers luisteren wij alleen naar onze redenen en voelen wij alleen ons verdriet
infelizmente, hoxe, no escenario do mundo, os occidentais somos os únicos protagonistas e os únicos espectadores e, mediante as nosas televisións e os nosos diarios, só escoitamos as nosas razóns e non sentimos máis dor que a nosa
infelizmente, hoxe, no escenario do mundo, os occidentais somos os únicos protagonistas e os únicos espectadores e, mediante as nosas televisións e os nosos diarios, só escoitamos as nosas razóns e non sentimos máis dor que a nosa
infelizmente, no cenário do mundo de hoje, nós, ocidentais, somos os únicos protagonistas e os únicos espectadores e, assim, através das nossas televisões e dos nossos jornais, só ouvimos as nossas razões e sentimos apenas a nossa dor
infelizmente, no cenário do mundo de hoje, nós, ocidentais, somos os únicos protagonistas e os únicos espectadores e, assim, através das nossas televisões e dos nossos jornais, só ouvimos as nossas razões e sentimos apenas a nossa dor
kahjuks oleme meie, Läänemaailma esindajad, maailma näitelaval praegusel hetkel ainsad tegelased ja ainsad pealtvaatajad; nii ei jäägi meil muud üle kui iseoma televisiooni ja ajalehtede kaudu jälgida meie eneste mõtteid ja tunda meie eneste valu
lamentablement, hui, en l\'escenari del món, els occidentals som els unics protagonistes i els unics espectadors i, per mig de les nostres televisions i els nostres diaris, nomes escoltem les nostres raons i no sentim mes dolor que el nostre
lamentablemente, hoy, en el escenario del mundo, los occidentales somos los únicos protagonistas y los únicos espectadores y, mediante nuestras televisiones y nuestros diarios, sólo escuchamos nuestras razones y no sentimos más dolor que el nuestro
le ser shanoy emroy cîhan da, be daxewe êmey rojawayî hem aktor u hem bînerîn, û be rêgey têlêvîzyon û çapemenî da , tenê hoy xoman debîsîn u tenê hest be xemî xoman dekeyn
li ser sehna cîhana îroyîn de, mixabin tenê emê rojavayî hene, hem mîna aktor û hem mîna temeshavanan, û bi rêya têlêvîzyon û çapenî ya xwe de em hoyên xwe dibihîsin û tenê hest bi kul û xemên xwe dikin
llamentablemente, huei, nel escenariu del mundu, los occidentales somos los únicos protagonistes y los únicos espectadores y, mediante les nuestres televisiones y los nuestros diarios, namás escuchamos les nuestres razones y nun sentimos más dolor que ´l nuestru
malauradament, avui, en l\'escenari del món, els occidentals som els únics protagonistes i els únics espectadors, i mitjançant els nostres televisors i diaris, només escoltem les nostres raons i no sentim cap altre dolor que no sigui el nostre
malheureusement, aujourd\'hui, sur le théâtre du monde, nous, les occidentaux, nous sommes au même moment les seuls protagonistes et les seuls spectateurs, et de cette façon, à travers nos télévisions et nos journaux, nous n\'entendons que nos raisons, nous n\'éprouvons que notre douleur
na današnjoj svjetskoj pozornici, mi zapadnjaci na žalost smo jedini glumci i jedini gledatelji, i tako, putem svoje televizije i svojega tiska slušamo samo svoje razloge i osjećamo samo svoje boli
niestety dzisiaj na scenie tego świata, my, ludzie zachodu, jesteśmy jednocześnie bohaterami i widzami i tak samo, poprzez nasze telewizje i gazety, nie wysłuchujemy niczego innego, jak tylko nasze racje i nie odczuwamy niczego innego, niż własne cierpienia
nosu ki biveus in su Scurigadroxu, si depeus skesçai ca, in su jogu \'e su mundu, faeus sèmpiri in su matessi tempus sa parti de s\'atori e sa de su castiadori; e de-i custa manera no faeus atru ki ascurtai sa beridadi e sentiri su dolori de nosu e totu sceti
nykypäivän näyttämöllä me länsimaalaiset olemme valitettavasti ainoat näyttelijä ja ainoat katsojat ja siten televisiomme ja lehdistömme kautta kuuntelemme vain omia asioitamme ja tunnemme omia murheitamme
on today\'s world stage we westerners are, unfortunately, the only actors and the only spectators, and so, through our television and our press, we listen only to our reasons and feel only our sorrows
ongelukkig is Westerlinge op die wêreldtoneel vandag die enigste akteurs en die enigste toeskouers, en luister ons slegs na ons eie redenasies en ervaar slegs ons eie smart deur ons televisie en pers
på dagens världsscen är vi västerlänningar olyckligtvis de enda aktörerna och åskådarna, och så via vår television och press lyssnar vi bara på våra orsaker och känner bara våra sorger
på verdensscenen er vi vesterlændinge i dag desværre de eneste aktører og de eneste tilskuere, og derfor hører vi gennem vores fjernsyn og aviser kun vores egne forklaringer og føler ikke anden smerte end vores egen
për fat të keq sot, në skenën e botës, ne perëndimorët jemi njëkohësisht protagonisët dhe spektatorët e vetëm, e kështu, nëpërmjet televizioneve dhe gazetave tona, dëgjojmë vetëm arësyet tona, provojmë vetëm dhimbjet tona
purtròp al dé d incû, in vatta al pelcsènic dal månnd nuèter da Sîra a sän sia i ónnic prutagunéssta, che i ónnic spetadûr, in manîra che, par mèZ däl nòstri televiSiån e di nûster fói, a stän d\'ascultèr såul äl nòstri raSån, es a pruvän såul al nòster mèl
purtrôp al dè d\'incô in dal senâri dal mànd nuêter ocidentêl a sàm sèimper i ûnic protagonèsta e i ûnic spetatôr, e acsè, cùn al nòstri televisiòun e i nòster giornêl ascultàm sôl al nòstri ragiòun e a pruvàm sôl al nòster dulôr
purtrop, vê, sul palc dal mond nô ocidentai sin dutun i sôls protagonists e i sôls spetadôrs, e cussì, atraviers lis nestris televisions e i nestri gjornâi, no scoltin che lis nestri rasons, no provin che il nestri dolor
purtroppo oggi, sur parcoscenico der monno noi occidentali semo, tuttinsieme, l´unichi protagonisti e l´unichi spettatori; così, sulle nostre televisioni e sui nostri giornali sentimo solo le raggioni nostre e er nostro dolore
Purtroppo oncò sul palcoscenico del mondo, noialtri ocidentai semo i soli protagonisti e i unici spetatori, cussì sue notre teevisioni e sui nostri giornai sentimo soeo che ee nostre ragioni e el nostro doeore
purtroppo, oggi, sul palcoscenico del mondo noi occidentali siamo insieme i soli protagonisti ed i soli spettatori, e così, attraverso le nostre televisioni ed i nostri giornali, non ascoltiamo che le nostre ragioni, non proviamo che il nostro dolore - Tiziano Terzani
purtroppo,joi,supa lu palcoscenicu dillu munnu nui occidentali sumu \'nsiemi li suli protagonisti e li suli spettatori,e accussì,attraversu li nostri televisiuni e li nostri giurnali,nun ascultamu ca li nostri raggiuni,nun pruvamu ca lu nostru duluri
puttroppu, oggi, nu parcoscenicu ru munnu nuàutri occidentali semu \'nsèmmula i suli protagonìsti e i suli spettatòri, e accussì, attraversu i nossri giurnali, \'un sintèmu chi i nossri raggiuni, \'un pruvàmu chi u nossru duluri
sajnos manapság a világ színpadán csak mi, nyugatiak vagyunk az egyedüli szereplők és az egyedüli nézők, és így - a tévénken és a sajtónkon keresztül - csak a saját érveinket hallgatjuk és csak a saját fájdalmunkat érezzük
šių dienų pasaulio scenoje, mes vakariečiai, deja, esame vieninteliai aktoriai ir žiūrovai - per mūsų televiziją ir spaudą mes girdime tik savo motyvus ir jaučiame tik savo sielvartą
speitig genoeg zin vae, wêsterlinge, haajn den daog op de graute scène van de wêrd de eenigste wo mètdoên ên de eenigste wo zitte te kieke; doëmèt volge vae, op ozze téllevieze ên èn os gezèt, niks aanes as os eege rèzzenaose, ondervènne vae niks aanes as os eege paajn
ta di lamentá ku awor, riba e esenario di mundu, nos, oksidentalnan, ta e úniko protagonistanan i espektadornan i mediante nos televishon i prensa, nos ta skucha solamente nos rasonnan i nos no ta sinti otro doló ku esun di nos mes
taeniaenj pingaenj naevtaema ingaeljsa minj shivalgaemashiraenaetnae arame sjkamat nalxkijkska naeijks, saes mez televidaenjgaenjkaenj veljdae \'di kulaelopastank minj sodasasjk minsj tuvtalanjkaenj kolga, minj rizfanjkae sembae minj maraesasjk
uz mūsdienu pasaules skatuves mēs, rietumnieki, diemžēl esam vienīgie aktieri un vienīgie skatītāji, un tādējādi caur mūsu televīziju un mūsu presi mēs uzklausām tikai savus apsvērumus un izjūtam tikai savas bēdas
v dnešním světě jsme my, obyvatelé Západu, bohužel jedinými herci i diváky, a tak prostřednictvím televize a tisku posloucháme jen své sůvody a cítíme jen své bolesti
v dnešnom svete, na javisku sveta, sme my, zo západu, spoločne jedinými protagonistami, ako aj jedinými divákmi, tak v našich televízoroch a v našich novinách počujeme iba naše názory a cítime iba našu bolesť
war leurenn ar bed hiziv, siwazh, ni, tud ar c\'hornaoueg, eo ar c\'hoarierien nemeto hag an arvesterien nemeto, ha neuze, dre hor skinwel ha dre hor gwask, hon abegoù hon-unan hepken a selaouomp hag hor poanioù hon-unan hepken a santomp
wezalen mew, fachiantü, feyti ñi felen ta waj mapu mew….
zoritxarrez, gaur egun, munduko eszenatokian, mendebaldarrak gara protagonista bakarrak eta ikusle bakarrak, eta gure telebisten eta egunkarien bidez gure arrazoiak bakarrik entzuten ditugu eta ez dugu geure samina beste minik sentitzen
Zuschauer und Protagonisten des Geschehens auf der Weltbühne sind heute leider nur wir, die Bewohner der westlichen Welt, und so erleben wir in unseren Fernsehsendern und Zeitungen nur unsere Sichtweise und den eigenen Schmerz
στην παγκόσμια σκηνή του σήμερα εμείς οι δυτικοί είμαστε δυστυχώς οι μόνοι ηθοποιοί και οι μόνοι θεατές κι έτσι, μέσω της τηλεόρασης και του τύπου μας, αφουγκραζόμαστε μόνο τα δικά μας αίτια και αισθανόμαστε μόνο τις δικές μας λύπες
на данашњој светској позорници ми западњаци смо, на жалост, једини глумци и једини гледаоци, и тако преко наше телевизије и наших новина, ми слушамо једино наже разлоге и осећамо једино наше туге
на днешната сцена на живота ние от западна Европа сме единствените играчи и единствените зрители и затова виждаме само нашите радости и мъки
на сегодняшней мировой сцене мы, западные люди, являемся, к несчастью, единственными актёрами и единственными зрителями, поэтому по нашему телевидению и из наших газет мы узнаём только о наших же собственных доводах и обычное для нас чувство печали нас не покидает
על בימת העולם אנחנו המערבים, לצערנו, ממלאים תפקיד כשחקנים וקהל, כך שדרך הטלוויזיה והעיתונות שלנו, אנחנו מקשיבים רק לטענותינו אנו ומרגישים רק את סבלנו.
للأسف نحن الغربيون، على المسرح الدولي اليوم، الممثلون والمشاهدون وحدنا، وهكذا فنحن من خلال تليفزيوناتنا وصحفنا لا نسمع سوى تبريراتنا، ولا نحس سوى بآلامنا
متاسفانه , امروزه در سکوی جهانی ما غربیان تنها هنرمند و تماشاچی هستیم , و بنابراین , از طریق تلوزیون و نشریاتمان , ما تنها به دلایل خود گوش داده و و فقط تاسف خود را احساس می کنیم
आज के विश्व-रंगमंच पर हम पश्चिमी लोग ही अभिनेता और दर्शक हैं और इसलिए अपने टेलीविज़नों द्वारा हम केवल अपने तर्क सुनते हैं और केवल अपने दुख महसूस करते हैं
今天,在世界舞台上,我们西方人既是唯一的主角也是唯一的观众,通过我们电视和传媒,只收听我们自己的理由和感觉我们自己的痛苦
今天,在世界舞臺上,我們西方人既是唯一的主角也是唯一的觀衆,通過我們電視和傳媒,只收聽我們自己的理由和感覺我們自己的痛苦
오늘날 세계 무대에서, 우리 서방인들은 불행하게도,한갖 배우이자 관람객일 뿐이다. 그리해서, 우리 자신의 TV와 신문을 통해, 오직 우리의 이성에 귀를 기울이고, 우리의 슬픔을 느낄 뿐이다